piątek, 13 maja 2011

Miejsce Mocy

  WZGÓRZE MOCY
 

                           
W 1326 r. parafię św. Katarzyny wymienia się w wykazie świętopietrza. Wówczas należała do dekanatu sławkowskiego. Posiadała najpierw kościół drewniany, który spłonął w 1620r i 1638 r. Podczas drugiego pożaru spaliła się również plebania, w której mieściło się bogate archiwum parafialne. Przez sto lat wszystkie nabożeństwa odbywały się w kościele św. Doroty. Nowy kościół murowany wybudowano w latach 1726-29 w czasie, gdy proboszczem był ks. Wojciech Ciołek - Ciotczyński. Budowla przetrwała do naszych czasów. Świątynię konsekrował 29 kwietnia 1744r bp Michał Kunicki, sufragan krakowski. W okresie międzywojennym w 1931r staraniem parafian i proboszcza ks. Stanisława Bilskiego stary kościół został znacznie powiększony przez dobudowanie doń głównej nawy i kruchty. Ze starego kościoła utworzono prezbiterium..Kościół ma szerokości 25m, 45m długości i 18 m wysokości. Przy kościele istnieje dzwonnica wolnostojąca, konstrukcji ceglanej o wysokości 35 m, odnowiona w ostatnim czasie. Starsza, jednonawowa część świątyni stanowi konstrukcję murowo-ceglaną. Konstrukcja nośna nowszej części kościoła stanowi szkielet żelbetowy. Część dobudowaną stanowią trzy nawy, które rozdzielone są rzędami słupów żelbetowych o wysokości 16,5 m. Po obu stronach starej części kościoła dobudowano kaplicę. W latach 90 - tych przeprowadzono gruntowną modernizację prezbiterium świątyni, łącznie z ołtarzem soborowym, stallami i balustradą. 

W parafii znajduje się znany od wielu lat punkt widokowy na Wzgórzu z przepięknym kościółkiem św. Doroty, z którego widać panoramę Zagłębia i Śląska. Jak mówi proboszcz grodzieckiej parafii ks. kan. Stanisław Wojtuszkiewicz, wzgórze ożywa dwa razy w roku w dzień patronalny św. Doroty, 6 lutego i w niedzielę po święcie Przemienienia Pańskiego. „Dorotka” to ozdoba Grodźca. W XVII w. przybyły tu siostry Norbertanki z Krakowa. Kościół św. Doroty to budynek murowany, jednonawowy, z dwoma niszami i barokową wieżą. We wnętrzu znajduje się ołtarz z płaskorzeźbami pokazującymi męczeńską drogę św. Doroty. Znajduje się tu także szczególny obraz - kopia wizerunku Matki Bożej z pierścionkiem na palcu.. Wizerunek ten widnieje także na feretronie parafialnym.

Kościółek został wybudowany z funduszu Doroty Kątskiej, ksieni klasztoru Sióstr Norbertanek w Krakowie na Zwierzyńcu. Kiedy parafialny kościół uległ zniszczeniu po podpaleniu w 1638, to w kościele św. Doroty na Wzgórzu odprawiano Msze św. i nabożeństwa przez ponad 100 lat.. Kościółek, po opuszczeniu go przez siostry, stał zniszczony; wojny i ząb czasu robiły swoje. Gruntowną restaurację przeszedł dopiero w 1946, zaś 10 sierpnia 1947r bp Teodor Kubina poświęcił odnowioną świątynię. W latach 1962-65 ks. prał. Leopold Szweblik, ówczesny proboszcz przeprowadził remont kapitalny. W latach 1978-80 budynek kościoła został zankrowany, otynkowany i pokryty blachą. Kilka razy w roku przybywają tu pary narzeczeńskie, które chcą właśnie w tym miejscu wstąpić w związek małżeński.- żródło kronika Grodżca.
Na wzgórzu Doroty znajduje sie tez cudowne żródełko o którym legenda mówi że dodaje urody i leczy oczy . Miejsce to jest wyjątkowe i osoby o dużej wrażliwości wyczuwają magiczną atmosferę tego wzgórza. Być może kiedyś zostanie ono docenione jako miejsce mocy.:)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz